وقتی در انتخابات رئیس جمهور جدید مشخص می شود فاصله بین پایان دولت قبل تا استقرار دولت، وزرا و مدیران ارشد جدید زمانی طول میکشد و گپی به وجود می آید که من به آن گپ استقرار می گویم
این گپ استقرار ممکن است چند ماه زمان ببرد و در این فاصله بسیاری از امور سیاسی اقتصادی و اجتماعی معطل و بلاتکلیف می‌ماند اگرچه در بعضی از امور نیز حتی از چند ماه قبل از پایان دولت قبل بسیاری کارها را متوقف شده تا تکلیف جناح سیاسی دولت جدید مشخص شود این مسئله می‌تواند رشد اجتماعی اقتصادی را کند کند.
برای کاهش این آسیب کافیست انتخابات رئیس جمهور جدید چندین ماه مثلاً بین 10 تا 20 ماه قبل از پایان دولت قبل صورت گیرد و در زمان مناسب پس از مشخص شدن رئیس جمهور جدید وزرای جدید نیز مشخص شده و رای اعتماد بگیرند اما دولت جدید تا پایان مهلت قانونی دولت قبل قدرت اجرایی نداشته و صرفاً به عنوان ناظر در کنار دولت قبل حضور داشته باشد به این سبک اصطلاحاً دولت سایه نیز گفته می شود.
از جمله مزایای دولت سایه آگاهی امور توسط وزرا و مدیران ارشد جدید است که بلافاصله پس از شروع رسمی و قانونی دولت جدید می توانند کنترل امور را به دست گرفته و با آگاهی از علل و شرایط انجام پروژه های قبل از دست زدن به تغییرات ناگهانی خودداری کنند و همچنین بلافاصله پروژه‌های خود و ایده‌های خود را پیاده سازند این کار سرعت پیشرفت امور اجتماعی سیاسی و اقتصادی را بیشتر می‌کند.
